Ένα αναπάντητο «γιατί» ηχεί ακόμα στα χείλη των συγγενών των 57 θυμάτων ένα χρόνο μετά την πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.«Το παιδί μου ήταν σπουδασμένο. Πιστεύαμε ότι για να ζητάνε τόσα προσόντα είναι σύγχρονος ο σιδηρόδρομος. Είμαι εκπαιδευτικός και ο Δημήτρης πέρασε από τα χέρια μου.Πριν από 2 μήνες όταν ξεκίνησε η Εξεταστική, γνώρισα έναν άλλον κόσμο. Τώρα ζω το ατύχημα, βλέπω τις …
Ένα αναπάντητο «γιατί» ηχεί ακόμα στα χείλη των συγγενών των 57 θυμάτων ένα χρόνο μετά την πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη.
«Το παιδί μου ήταν σπουδασμένο. Πιστεύαμε ότι για να ζητάνε τόσα προσόντα είναι σύγχρονος ο σιδηρόδρομος. Είμαι εκπαιδευτικός και ο Δημήτρης πέρασε από τα χέρια μου.
Πριν από 2 μήνες όταν ξεκίνησε η Εξεταστική, γνώρισα έναν άλλον κόσμο. Τώρα ζω το ατύχημα, βλέπω τις εικόνες, τα ηχητικά, τις λαμαρίνες. Προσπαθούσα να διαπραγματευτώ την απώλεια. Είναι απίστευτο. Αυτά που ξεσκεπάζονται είναι τραγικά! Δεν γνωρίζαμε τίποτα από τα προβλήματα που υπήρχαν. Κανείς δεν θα μπορούσε να διακινδυνέψει τη ζωή του παιδιού του για έναν μισθό, γι’ αυτό και αισθάνομαι ενοχές, γιατί δεν πρόβλεψα. Γιατί να μην ξέρω; Μέσα σε όλα έχω και αυτές τις ενοχές.